Eowina

Była córką marszałka Éomunda ze Wschodniej Bruzdy oraz Théodwiny, siostry króla Rohanu - Théodena. Jej starszym bratem był Éomer, następca tronu po śmierci Théodena. Éowina opiekowała się słabnącym Théodenem, którego bardzo kochała jako przybranego ojca. Podczas Wojny o Pierścień poznała Aragorna II. Zakochała się wówczas w nim. Théoden mianował Éowinę namiestnikiem w Edoras pod swoją nieobecność. Księżniczka poprowadziła większość niezdolnych do walki mieszkańców stolicy do warowni Dunharrow. Pozostawała tam przez pewien czas, aż 7 marca przybył tam Aragorn na czele Szarej Drużyny. Éowina próbowała odwieść Aragorna od decyzji o wstąpieniu na Ścieżkę Umarłych, a naewt chciała iść z nim. Éowina pozostała w Dunharrow do przybycia Théodena i Éomera. Pod przybranym imieniem Dernhelm wyruszyła razem z innymi jeźdźcami na pomoc oblężonemu Minas Tirith. Uczyniła to wbrew zakazowi króla. Zabrała z sobą także hobbita o imieniu Merry. Podczas bitwy na polach Pelennoru, walczyła w oddziale króla. Gdy Théoden padł śmiertelnie ranny, stanęła w jego obronie naprzeciw Wodza Nazgûli. Wraz z Merrym zabiła Wodza Nazguli. Oboje zostali jednak ciężko ranni. Nieprzytomną Éowinę zniesiono z pola bitwy i umieszczono w Domach Uzdrowień. Dopiero Aragornowi udało się ją uleczyć. Gdy Armia Zachodu wyruszała na Morannon, księżniczka nadal przebywała w Domach Uzdrowień. W tym pełnym niepewności czasie poznała Faramira, którego pokochała z wzajemnością. Z Faramirem zaręczyła się w Edoras po pogrzebie Théodena. Ślub miał miejsce również w stolicy Rohanu. Od tego czasu Éowina zamieszkała z Faramirem w Emyn Arnen, w prowincji Ithilien. Z ich związku urodził się syn, imieniem Elboron.